
Esas No: 2019/2142
Karar No: 2021/2594
Karar Tarihi: 15.03.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2142 Esas 2021/2594 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, ceza infaz kurumunda tutuklu olduğu süre boyunca koruma tedbirleri nedeniyle mağdur olduğunu iddia ederek tazminat talebinde bulundu. Ancak mahkeme, davacının bu talebini reddetti. Davacı, kararı temyiz etti ancak temyiz mahkemesi de mahkemenin kararının yerinde olduğuna karar vererek davacının temyiz itirazlarını reddetti.
Kararda, davacının tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'na tabi olduğu belirtildi. Ayrıca, davacının kanun yoluna başvurması için yüzüne karşı verilen hükümde gereken bildirimin yapılmadığına dikkat çekildi. Davacının temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edildi ancak davacının dava açma süresinin geçmesi nedeniyle talebinin reddedildiği belirtildi.
Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 263. maddesi tutuklunun kanun yoluna başvurma hakkına ilişkin düzenlemeleri içeriyor. Ayrıca, aynı kanunun 142/1. maddesi davacının tazminat talebini yaparken dava açma süresine uymasını öngören hükümler içeriyor.