Yağma - hürriyeti tahdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1100 Esas 2020/1182 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1100
Karar No: 2020/1182

Yağma - hürriyeti tahdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1100 Esas 2020/1182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen beraat ve mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiş. Sanıklar hakkındaki hürriyeti tahdit suçundan verilen beraat hükmüne yapılan temyiz itirazı reddedilmiş. Yağma suçundan verilen hükümlerin temyiz itirazları da reddedilmiş. Anayasa Mahkemesi'nin kararı gereği TCK'nin 53. maddesi uygulanması önem arz ediyor. Sanık hakkında kullanılan kanun maddeleri: 466, 86/2-3-(e), 106/2-a, 5320, 1412.

6. Ceza Dairesi 2017/1100 E. , 2020/1182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, hürriyeti tahdit
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/09/2013 - 25/01/2017 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Katılan ...’ın; Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’ye karşı hürriyeti tahdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’ye karşı hürriyeti tahdit suçundan açılan kamu davasında doğrudan doğruya ve/veya dolaylı zarar görmeyen ve anılan hükmü temyiz hakkı bulunmayan katılan ..."ın bu yöndeki vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş;
Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan Develi Sulh Ceza Mahkemesinin 17.07.2001 gün, 2001/131 Esas, 2001/224 karar sayılı ilamına konu 765 sayılı Yasanın
466. maddesinde düzenlenen “Kavgada Silah Çekmek” suçunun, suç tarihinden sonra 01.06.2005 günü yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 86/2-3-(e) maddesinde düzenlenen silahla etkili eylem ve/veya aynı Yasanın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunun oluşturduğu dikkate alındığında; tebliğnamede “Kavgada silah çekmek” suçunun 5237 sayılı TCK"nin da bağımsız bir suç olarak düzenlenmediği gerekçesi ile bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, katılan ..., sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09.03.2020 günü oy birliğiyle karar verildi.