Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9509 Esas 2018/8914 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru olmadığına, beraat etmesi gerektiğine, verilen cezanın fazla olduğuna dair yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında katılana karşı gerçekleştirdiği sabit görülen taksirle yaralama eylemine ilişkin, kısa kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 89/1,62, 52/2-4. maddeleri gereğince hükmedilen 3740 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği halde, gerekçeli kararda ise sanık hakkında 89/4, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasına hükmedildiği belirtilerek, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması,
Kabule göre ise;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hükmolunan hapis cezasında, katılanın vücudunda meydana gelen kemik kırığı nedeniyle artırım yapılmasına ilişkin hükmün 2. maddesinde, ceza artırımına dayanak kanun maddesinin TCK"nın 89/2-b maddesi gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.