Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11943 Esas 2014/9960 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11943
Karar No: 2014/9960
Karar Tarihi: 17.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11943 Esas 2014/9960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Bir banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan yargılanan bir sanığın hüküm günümüzde, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının da işlenmesine karar verilmiştir. Sanık, şikayetçinin banka kartını çalmış ve para çekmiştir. Sonrasında parayı alarak sobanın içine atmış ve yaktığını itiraf etmiştir. Kararda, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın cezasının adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi çelişkiye neden olmuştur. Ayrıca, sanığın etkin pişmanlık koşullarının değerlendirmesi gerektiği belirtilmiştir. Son olarak, sanığın altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceği fakat hükmün bunu aşan uygulama yapıldığı vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi: Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi: Kısıtlama hükümlerini belirler.
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebileceği belirtilir.

8. Ceza Dairesi 2013/11943 E. , 2014/9960 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2012/66350
MAHKEMESİ : Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/01/2012
NUMARASI : 2011/303 (E) ve 2012/5 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın, şikayetçiye ait banka kartını iş yerindeki kilitli olmayan dolaptan çalıp, parayı çektikten sonra evde yanan sobanın içine atarak yakmaktan ibaret eylemleri, ayrıca hırsızlık ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğundan, bu hususta zamanaşımı süresi içinde gereğinin mahallinde yerine getirilmesi mümkün görülmüştür.

Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanık hakkında temel hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belir- lenmesine karşın, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,

2- Sanık hakkında kurulan hükümde, sanığın parayı iade ettiğine yönelik savunması ve mağdurun da zararının karşılandığını ve şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

3- 5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üze- rindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygu- lanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.