Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19593 Esas 2022/8067 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafinin temyiz itirazlarının mahkumiyete yeter kesin delil bulunmadığına, tek delil olan müşteki beyanının usulsüz şekilde alındığına ve müştekinin duruşmada dinlenmeden karar verildiğine; Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazının ise kasten yaralama suçu konusunda herhangi bir rapor veya iddia bulunmadığına, bu nedenle mahkumiyet hükmü kurulmasının hukuka aykırı olduğuna yönelik olduğu anlaşılmakla anılan temyiz sebeplerine yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın garson olarak çalıştığı eğlence mekanına gelerek bir masaya oturan ve akabinde masasına gelen iki kadının da siparişleri üzerine kendisine çıkarılan yaklaşık 1300 TL’lik hesabı ödemek istemeyen sanığı tehdit ederek ve yaşanan itiş kakış sonucu elindeki cüzdanı alarak 1300 TL ödemesini sağladığı olayda, sanık hakkında düzenlenen iddianamede nitelikli yağma suçundan kamu davası açıldığı, söz konusu suçun niteliği gereği tehdit ve kasten yaralama suçuna dönüşebileceği bu nedenle açılmış bir dava bulunduğu kabul edilmekle sanık hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafii ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 30/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.