Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/6989 Esas 2016/1945 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... ... 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/01/2015 tarih ve 2013/107-2015/12 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait eğitici videoların, müvekkilinin bilgisi olmaksızın davalı tarafça pornografik videolar içeren internet adreslerinde yayınlandığını, müvekkilinin ısrarına rağmen videoların kaldırılmadığını, ayrıca davalı tarafça müvekkiline mail yolu ile hakaret edildiğini ileri sürerek, maddi ve 30.000 TL manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, yer sağlayıcı olan müvekkilinin bu içeriklerin yayınlanmasından sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yer sağlayıcı olan davalının dava tarihi itibariyle davacıya ait videoyu siteden kaldırdığı, bu durumda maddi bir sorumluluğunun gerekmediği, ancak ihtara rağmen uzunca bir süre video içeriğini kaldırmayarak yayını devam ettirdiğini, mail yolu ile davalıya hakaret ettiği, davalının kişilik haklarının saldırıya uğradığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile, 8.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve 5846 sayılı FSEK 84. maddesi uyarınca tespit edilen resim ve filmlerin aynı vasıtadan faydalanmak suretiyle çoğaltılıp yayınlanmasının haksız rekabet teşkil edecek olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 409,48 temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.