4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5291 Esas 2021/2059 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5291
Karar No: 2021/2059
Karar Tarihi: 15.02.2021

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5291 Esas 2021/2059 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararı incelemiştir. Sanıkların suç tarihi itibariyle 4733 sayılı Kanun'a muhalefet ettiği ancak daha sonra 6455 sayılı Kanun ile bu suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Kanun'un kapsamı içine alındığı belirlenmiştir. 7242 sayılı Kanun kapsamında sanıklar lehine düzenlemeler yapıldığı ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ifade edilmiştir. Yerel mahkemenin sanıkların hukuki durumunu belirlemesi ve 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasını gözeterek uygulama yapması gerektiği belirtilmiştir. Hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/5291 E. , 2021/2059 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10.madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ile 5/2.maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.