Vergi usul kanununa muhalefet - tefecilik yapmak - banka kartları ve kredi kartları kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7682 Esas 2021/844 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7682
Karar No: 2021/844
Karar Tarihi: 24.02.2021

Vergi usul kanununa muhalefet - tefecilik yapmak - banka kartları ve kredi kartları kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7682 Esas 2021/844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usulüne aykırı hareket etmek, tefecilik yapmak ve banka/kredi kartı kanunlarına aykırı davranmak suçundan 2010-2013 yılları arasında sahte fatura kullanma ve düzenleme suçlarından suçlu bulunan kişinin temyiz talebini reddetti. Mahkeme, bu suçlar için verilen cezanın türü ve miktarını dikkate aldı ve adli para cezaları ile beş yıldan az hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurularının temyizi mümkün olmadığına karar verdi. Bu nedenle, temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi.

9. Ceza Dairesi 2020/7682 E. , 2021/844 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Vergi usul kanununa muhalefet, tefecilik yapmak, banka kartları ve kredi kartları kanununa muhalefet
2010 yılı için sahte fatura kullanma yönünden 31/12/2010,
2011 yılı için sahte fatura kullanma yönünden 14/11/2011,
2012 yılı için sahte fatura kullanma yönünden 13/06/2012,
2013 yılı için sahte fatura kullanma yönünden 12/11/2013,
2010 yılı için sahte fatura düzenleme yönünden 22/12/2010,
2011 yılı için sahte fatura düzenleme yönünden 31/10/2011,
2012 yılı için sahte fatura düzenleme yönünden 23/10/2012,
2013 yılı için sahte fatura düzenleme yönünden 27/11/2013
Hüküm : Temyiz talebinin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 06/11/2019 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.