Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/11348 Esas 2015/9430 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ve tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının iş akdinin haksız feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ve tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı 1997 yılında işe girdiğini iddia etmiş, davalı davacının aralıklı çalıştığını savunarak ilk dönem çalışmasının 10/07/1998 - 14/09/1998 tarihleri arası olduğunu belirtmiştir. Mahkemece bu ilk dönem çalışması hesaba esas hizmet süresine dahil edilmeden hesap yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç hatalıdır
Davacının 10/07/1998 - 14/09/1998 tarihleri arasında davalı işverene bağlı olarak çalıştığı kabul edilmeli ve gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak davaya konu işçilik alacakları hesaplatılarak hüküm altına alınmalıdır. Mahkemece hizmet süresinin eksik belirlenmesi ve buna göre sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi, 2100 dolar net ücret aldığını ve yanında barınma ve üç öğün yemeğin de işverence karşılandığını iddia etmiş, davalı işveren ücretin 4.70 dolar/saat olduğunu savunmuştur.
Davacı tanığı iddiayı, davalı tanığı savunmayı doğrulamıştır. Mahkemece savunmaya itibarla hesap yapan seçeneğe göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç eksik incelemeye dayanması nedeniyle hatalıdır.
Davacı işçi davalının Rusya şantiyelerinde çelik montaj formeni olarak çalışmıştır. Ücret taraflar arasında tartışmalı olduğundan mahkemece davacının çalışma dönemi ve görevi belirtilerek ilgili sendikalarla, işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılıp davacının yaptığı iş, kıdemi ve tanık beyanları birlikte değerlendirmeye tabi tutularak aldığı ücret tespit edilip işçilik alacaklarının buna göre hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
4-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, yıllık izin ücretlerinin doğru olarak hesap edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Bordrolarda tahakkuku yapılan izin ücretlerinin ödenip ödenmediği açıklığa kavuşturularak sonuca gidilmesi gerekirken, ilgili dönemlere ilişkin ekstre celp edilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
5- Hükmedilen genel tatil ve hafta tatili alacaklarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 09/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.