Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/22374 Esas 2015/592 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/22374
Karar No: 2015/592
Karar Tarihi: 15.01.2015

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/22374 Esas 2015/592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, \"elektrik enerjisi hakkında hırsızlık ve mühür bozma\" suçlarından yargılanmış ve her iki suçtan da mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, dosyanın iade edilmesi sonucu sadece \"elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçu\" ile ilgili olarak uyarlama yargılaması yapılmış, \"mühür bozma\" suçundan verilen karar hukuki değerden yoksun olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın \"mühür bozma suçundan\" hüküm giyme kararı temyiz edilemeyecektir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 203/1, 62 ve 52. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nun 21.07.2004 gün ve 5219 sayılı Kanunla değişik 305/1. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2014/22374 E. , 2015/592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

09.10.2007 günlü iddianameyle sanık hakkında "elektrik enerjisi hakkında hırsızlık ve mühür bozma" suçlarından kamu davalarının açıldığı, yapılan yargılama sonucunda mahkemenin 22.03.2010 gün 2007/807- 2010/309 sayılı ilamıyla her iki suçtan mahkumiyet kararı verildiği, sanığın süresinde temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2012 gün ve 2- 2010/317001 sayılı yazısı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca sadece "elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçu" ile ilgili olarak uyarlama yargılaması yapılması için dosyanın iadesi üzerine iade kapsamında bulunmayan "mühür bozma" suçundan yeniden verilen 30.01.2014 gün 2012/630-2014/40 sayılı kararın hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla, sanığın "mühür bozma suçundan" 22.03.2010 günlü ilk karara yönelik temyiz başvurusuna hasren yapılan incelemede gereği görüşüldü;
“Mühür Bozma” suçundan 5237 sayılı TCK"nun 203/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca sanık hakkında hükmolunan 1.000 TL sonuç adli para cezasının miktar ve nevi itibariyle karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 21.07.2004 gün ve 5219 sayılı Kanunla değişik 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 15.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.