5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ..."in anılan Kanun"un 63/10, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 820,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Silifke 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/02/2017 tarihli ve 2016/314 Esas, 2017/82 Karar sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 03/07/2017 gün ve 4458 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/07/2017 gün ve KYB. 2017/42590 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Kayalı İletişim isimli işyeri yetkilisi olan sanığın ....İletişim"in alt bayii olduğu ve üzerine atılı bulunan suçu kabul etmeyerek, suça konu abonelik sözleşmelerinin ....İletişim yetkilileri tarafından düzenlendiğini savunduğu, yine Emniyet Genel Müdürlüğü ..... Kriminal Polis Labaratuvarı Müdürlüğünce düzenlenen 14/05/2013 tarihli ve BLG.2013/1767 uzmanlık numaralı raporu ile de anılan sözleşmelerde yer alan imzaların, sanığın elinden çıktığını gösterir nitelikte uygun ve kaligrafik bulgular tespit edilemediğinin bildirilmesi karşısında, ana bayi olan ....İletişimin suç tarihindeki yetkilisi ile çalışanlarının tespit edilmesini müteakip, bahse konu kişilerin yazı ve imzaları ile abonelik sözleşmeleri üzerinde yer alan yazı ve imzaların karşılaştırılmasını içerir uzmanlık raporu alınmaksızın, yargılama aşamasında da sanık aleyhine bir delil elde edilemeden, gerekçeli kararda atılı suçu adı geçen sanığın işlemiş olduğuna dair hiçbir delil ve gerekçeye yer verilmeksizin, ayrıca usulüne uygun şekilde önödeme teklifinde bulunulmaksızın, yalnızca sanığa ait işyeri kaşesinin abonelik sözleşmelerinde yer aldığından bahisle mahkumiyet kararı verildiği cihetle, somut hiçbir delile dayanmadan ve gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği, gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kanun yararına bozmaya konu dosyada; sanık hakkında TCK"nun 207/1. maddesiyle cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, yukarıda adı geçen mahkemece verilen 21.06.2013 tarihli mahkumiyet hükmünün, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 03.05.2016 tarihli, 2015/1443 E. ve 2016/3998 K. sayılı kararıyla, kanun yararına bozmaya konu edilen aynı sebeplerle bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine yeniden yapılan yargılamada, bozma ilamına uyulduğu, sanığın ön ödeme teklifini mahkeme huzurunda reddettiği, öte yandan dosyada mevcut abonelik sözleşmeleri üzerinde sanığın yetkilisi olduğu şirketin kaşesinin bulunması ve ilgili operatör Turkcell"den gelen yazı cevabında hattı aktive eden bayiinin sanığın sahibi olduğu Kayalı İletişim adlı alt bayi olduğunun, bunun haricinde olay tarihinde başkaca bir personel görevlendirmesi olmadığının belirtilmesi karşısında, mahkemece suça konu sözleşmelerin sanığın sahibi olduğu işyerinde, faaliyet göstermeye devam ettiği süreler içinde hazırlandığı, sanığın işyerinin kaşesinin veya bilgisayar giriş şifresinin üst bayiide olduğu savunmasına ise ispatlanamadığı gerekçesiyle itibar edilemeyeceğinin belirtildiği, neticeten sanığın 5809 sayılı Kanun"da öngörülen adli para cezasının alt sınırından kesin olmak üzere cezalandırıldığı anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği, mahkemece gerekli ve yeterli incelemenin yapılmış olması ve Kanun"da yazılı kovuşturma şartının yerine getirilmiş olması nedenleriyle yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 21.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.