MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında; 2007 ve 2008 yıllarına ait defter ve belgeler istenmek üzere öncelikle sanığın iş yeri adresine gidildiği,iş yerinin kapalı olduğu ve sanığın tanınmadığına dair tutanak tutulduğu, bunun üzerine sanığın ikametgah adresinde bizzat sanığa tebliğ yapıldığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla tebliğnamede bozma isteyen (1) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1-213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında; düzenlenen vergi inceleme raporunda somut bir zarara yer verilmediği, vergi ve cezaların eylemden doğan zarar niteliğinde olmadığı; sanık hakkında "defter ve belgeleri gizlemek" eylemi nedeniyle CMK"nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı gözetilmeden; engel sabıkası bulunmayan, hakkında takdiri indirim nedeni uygulanan ve hükmolunan hapis cezası “bir daha suç işlemekten çekineceği” kanaatiyle ertelenen ve CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasını kabul ettiğini beyan eden sanık hakkında, zarar giderilmediğinden bahisle yasal olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Defter belge ibraz etme istem yazısının 29.05.2012 tarihinde tebliğ edilmesinden itibaren 15 günlük sürenin bitimi olan 13.06.2012 tarihinin, defter belgeleri gizleme suçunun işlendiği tarih olduğu gözetilmeden, gerekçeli kararda suç tarihinin 2012 olarak yanlış gösterilmesi yasaya aykırı,
3-TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.