Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/354 Esas 2010/268 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerlerinde 01.01.1993-30.04.2003 tarihleri arasında geçen çalışmaları nedeniyle itibari hizmet süresinden yararlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalılara ait işyerinde 01.01.1993-30.04.2003 tarihleri arasında geçen hizmetlerinin iş ve işyeri itibariyle itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespiti ile bu sürelerin sigortalılık süresine eklenmesine, 3600 gün şartının emeklilik esnasında nazara alınarak, primlerin emeklilikte maaşına yansıtılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının davalılara ait işyerinde çalıştığı 01.01.1993-30.04.2003 döneminde yararlanması gereken itibari hizmet süresinin 930 gün olduğu, bunun yararlanma koşullarından olan 3600 gün koşulunun emeklilik sırasında davalı Kurum tarafından nazara alınması gerektiğinin tesbitine karar verilmiş ise de, davacıya ait hizmet cetvelinde 01.01.1993 tarihinden itibaren dava dışı ... ve ... sicil numaralı işyerlerinde 83 gün çalıştıktan sonra davalıya ait işyerindeki çalışmalarının 2. kez 01.12.1993 tarihinde başladığı anlaşılmaktadır. Davacının 01.01.1993-30.04.2003 tarihleri arasında toplam 847 gün itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 01.01.1993-30.04.2003 tarihleri arasında 930 gün itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendindeki "01.01.1993-30.04.2003 " tarihlerinin silinerek, yerine "01.01.1993-30.04.2003" tarihlerinin yazılmasına, "930" rakamının silinerek, yerine "847" rakamının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden ilgililere yükletilmesine, 21.01.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.