MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, ücret farkı alacağı ve yol ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi ve güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, rızası alınmadan ücretinin düşürüldüğünü iddia ederek, ücret farkı ve yol ücreti farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
Davalı .... vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı ... ve ... vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar ... ve ... aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacı, davalı Bakanlığa ait ..., alt işveren işçisi ve güvenlik görevlisi olarak çalışmaktadır.
Davacının 2009 Aralık ayı ücreti, brüt 997,00 TL + akbil bileti iken 01.01.2010’da brüt 729,00 TL + akbil bileti bedeline düşürülmüştür.
Davacının imzasını kabul ettiği 01.01.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinde, davacının aylık ücreti, 2009/32 ve 64 sayılı Bakanlık genelgeleri doğrultusunda brüt 729,00 TL’ye düşürülmüş, bu tarihten sonra iş sözleşmesi ve Genelgelere uygun olarak ücret ödemesi yapılmıştır.
Davacı, rızası alınmadan ücretinin düşürüldüğünü, 01.01.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinin baskı ile imzalatıldığını iddia ederek, 01.01.2010-dava tarihi arasındaki ücret ve yol ücreti farklarının ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece, bireysel iş sözleşmesinin baskı altında imzalatıldığından geçersiz olduğu, yol ücreti yerine ayni olarak bilet verildiği ve davacının bilet bedeli teslim tutanaklarını imzaladığı sonucuna varılarak, yol ücreti talebinin reddine, ücret farkı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Dairemiz incelemesinden geçen çok sayıda emsal dava dosyasında, Bakanlık Genelgeleri doğrultusunda düzenlenen ve imzası işçiye ait olan bireysel iş sözleşmelerine itibar edilip, iş sözleşmelerinin imzalandığı tarihten sonraki döneme ait fark ücret taleplerinin reddi gerektiği, baskı altında imzalandığı yönündeki iddiaların ise ciddî olmadığı sonucuna varılmıştır. Somut olayda da, davacı, 01.01.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesini baskı altında imzalatıldığı iddiasını somut delillerle ispat edememiştir.
Mahkemece, davacının ücret farkı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yüklenmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.