MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, diğer sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Suç tarihi itibarıyla sanığın adli sicil kaydında görünen sabıka kaydına ilişkin ilamın, davaya katılma ve hükmü temyize hak ve yetkisi olan TAPDK davadan haberdar edilmeden ve gerekçeli karar tebliğ edilmeden usulüne uygun olmayan şekilde kesinleştirildiği, adli sicil kaydındaki diğer kaydın da tazmini nitelikte adli para cezası olması nedeniyle suç tarihi itibariyle sanığın ertelemeye engel sabıkası bulunmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 51/1-a maddesine göre ertelemeye engeli olmayan sanık hakkında TCK’nun 51/1-b maddesine göre yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede oluşan kanaate göre cezasının ertelenip ertelenmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın sabıkalı olduğundan bahisle ileride suç işlemekten çekineceğine dair kanaatin oluşmadığı biçimindeki yeterli olmayan gerekçeyle ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
2. Usulüne uygun kesinleşmeyen hükmün tekerrüre esas alınamayacağı ve daha önce mükerrirliğine hükmedilen ilam tazmini nitelikte adli para cezası olduğundan 2. kez mükerrir olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
3. 24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine vekalet ücretinin beraat eden sanıktan tahsiline karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanık ... müdafii ile sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.