Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3775 Esas 2014/9925 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3775
Karar No: 2014/9925
Karar Tarihi: 17.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3775 Esas 2014/9925 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçu nedeniyle sanıklara hükümlülük kararı verilmiştir. Sanıkların hukuka aykırı biçimde şikayetçiye ait banka kartını ele geçirdiği tespit edilmiştir. TCK.nun 63. maddesinin infazda nazara alınması gerektiği kararlaştırılmıştır. Sanıkların temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğine dikkat çekilmiştir. Bu hususun düzeltilmesi gerektiğine karar verilmiş ve karar oybirliğiyle onanmıştır. Kararda kanun maddeleri olarak TCK.nun 63. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

8. Ceza Dairesi 2013/3775 E. , 2014/9925 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların, şikayetçiye ait banka kartını hukuka aykırı biçimde ele geçirme eylemleri nedeni ile mahallinde hüküm kurulması ve TCK.nun 63. maddesinin infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, haklarında lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.