Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
Hüküm : Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 67/2,
TCK"nın 62, 52, 53, 58; 2863 sayılı Kanunun 65/a, TCK"nın
62, 52, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında; 2863 sayılı yasanın 67/2,
TCK"nın 62, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... müdafinin ve sanık ..."ın, “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin, sanığın suç işleme kastının bulunmadığına, sanık ..."ın, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kültür varlığı ticaretine aykırılık suçundan lehe olan 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 67/1. maddesine göre tesis edilen hükümde, temel adli para cezası miktarının, 5252 sayılı Kanunun 4 ve 5/2. maddeleri uyarınca 450 TL olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (A-İ) ve (B-1) paragraflarında yer alan adli para cezası miktarlarının “450 TL” olarak, takibeden paragraflarda yer alan adli para cezası miktarlarının “375 TL” olarak düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ..."ın, “kültür varlığına zarar verme” suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
Dairemizin 29/05/2015 tarihli, 2014/10651 Esas, 2015/9273 Karar sayılı ilamı ile, sanık ..."ın, davaya konu kültür varlığını, Sardeis"teki Roma dönemi gymnasiumundaki bir başlıktan keserek çıkardığının sabit olması karşısında, sanığın 2863 sayılı Kanunun 65/a maddesinde açıklanan “kültür varlığına zarar verme” suçundan da alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulduğu anlaşılmakla birlikte, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesinde, “Tescil edilen sit alanları ve korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının bu Kanuna göre tebliğ veya ilan edilmiş olmasına rağmen yıkılmasına, bozulmasına, tahribine, yok olmasına veya her ne suretle olursa olsun zarar görmesine kasten sebebiyet verenler ... iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıyla cezalandırılır” düzenlemesine yer verilerek, zarar suçunun oluşumu için, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının tescilli olmasının arandığı, dava konusu eylemin gerçekleştirildiği Sardeis Harabeleri, tescil edilmemiş olsa dahi 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında korunması gerekli kültür varlığı niteliğini haiz bulunmakla beraber, tescilli olup olmadığına ilişkin dosya kapsamında bilgi-belge bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemece, anılan harabelerin tescilli olup olmadığı hususu tereddütsüz şekilde tespit edilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61/8 maddesi dikkate alınarak adli para cezası hesaplanırken, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik artırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılıp, belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle adli para cezasının tayini gerektiği gözetilmeksizin, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasına ek olarak doğrudan adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.