Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8208 Esas 2016/1884 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8208
Karar No: 2016/1884
Karar Tarihi: 23.02.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8208 Esas 2016/1884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir dava sonucunda, davacı tarafından kullanılan kredilere ilişkin yasalara aykırı olarak BSMV tahsil edildiği iddiasıyla davalıdan 150.438,53 TL BSMV ve yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Ancak mahkeme, davayı reddetmiştir. Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş, ancak yargıtay kararında belirtilen gerekçeler doğrultusunda karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise HUMK’nın 440. ve 442. maddeleridir.

11. Hukuk Dairesi 2015/8208 E. , 2016/1884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28.05.2014 gün ve 2013/465-2014/175 sayılı kararı onayan Daire’nin 23.02.2015 gün ve 2014/17587-2015/2403 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıdan 4.000.000 TL, 2.800.000 TL ve 5.100.00 TL bedelli krediler kullandığını, kullanılan kredilere ilişkin yasal hükümlere aykırı olarak BSMV tahsil edildiğini, davalının haksız zenginleşmesine sebep olan 150.438,53 TL BSMV"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tüzel kişiliğin tüketici olmadığını, kullanılan kredilerin tüketici kredisi değil sabit taksitli ticari kredi olduğunu ve krediler nedeniyle alınan verginin müvekkilinin uhdesinde kalmadığını, müvekkilinin vergi sorumlusu sıfatıyla tahsil işlemi yaptığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.