Esas No: 2021/13523
Karar No: 2022/8096
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13523 Esas 2022/8096 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükümleri verdi. Ancak sanığa yapılan tebligat işlemi usulsüz olduğu için ek karar yok hükmünde kabul edildi. Hükmolunan adli para cezaları kesin ve temyiz kabiliyeti olmadığı için temyiz istemleri reddedildi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükümlere karşı itiraz yolu açık tutuldu. Nitekim Nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükümleri yerinde görüldü ve onandı. Mevcut kanun maddeleri ise, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi ile 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 12. fıkrası ile 264. maddesi oldu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen 27/01/2016 tarihli gerekçeli kararın, sanık ...’in duruşma sırasında bildirdiği ... Mah. Dicle Nehri Sok. No:131 .../... adresi yerine doğrudan MERNİS adresine tebliğ edildiği gözetildiğinde, sanığa yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; ek kararın sanığın duruşma sırasında bildirdiği adresine tebliği üzerine 15/03/2016 tarihinde yaptığı temyiz itirazının süresinde olduğu, temyiz isteminin reddine dair 23.03.2016 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme; sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Sanıklar hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezalarının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıklar ..., ... ve sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükümlerin incelemesinde;
Sanıklar hakkında mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükümlere karşı 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraz yasa yoluna gidilebileceğinden ve aynı Kanunun 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanıklar ... ve ...’nın istemlerinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
III-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar ..., ... ve sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
