Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4328 Esas 2020/7698 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4328
Karar No: 2020/7698
Karar Tarihi: 23.09.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4328 Esas 2020/7698 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçişleri Bakanlığı'nın müşteki olduğu bir davada sanığın kamu malına zarar vermek suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında adli para cezası verilmesine rağmen uygulama imkanı olmayan TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılmıştır. Diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm onanmıştır. 5271 sayılı CMK'nın 260/1 ve 237/2 maddeleri gereğince suçtan zarar gören müşteki kurum davaya müdahil olabilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 260/1 ve 237/2 maddeleri, TCK'nın 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2020/4328 E.  ,  2020/7698 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    MÜŞTEKİ : İçişleri Bakanlığı
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    5271 sayılı CMK’nın 260/1 maddesi gereğince suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan müşteki kurumun davadan haberdar olması üzerine temyiz dilekçesi sunduğu görülmekle aynı kanunun 237/2 maddesi gereğince davaya müdahilliğine, vekilinin de müdahil vekili olarak kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında sonuç olarak adli para cezasına hükmedildiği halde uygulama imkanı olmayan TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müşteki vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasıdan ‘‘TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına’’ ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.