Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8230 Esas 2016/1872 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ........MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/09/2014
NUMARASI : 2012/736-2014/357


Taraflar arasında görülen davada ........Mahkemesi’nce verilen 11/09/2014 gün ve 2012/736-2014/357 sayılı kararı onayan Daire’nin 01.04.2015 gün ve 2014/18832-2015/4563 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili; kömüre verilecek boşaltma hizmetlerine davalı tarafından uygulanacak ücret konusunda 07.01.2002 tarihinde sözleşme imzaladığını, sözleşme gereğince 01.01.2002-31.12.2002 tarihleri arasında limana gelecek yükler için % 20 ücret indirimi uygulanması gerektiğini, tahliye ücretinin karşı limana yükleme talimatı verilmesi ve ordinosunun da Samsun boşaltma limanına ibraz edilerek önceden ödendiğini, bu güne kadar 208.707.240 ton yükün boşaltıldığını ve sözleşme gereğince % 20 indirimli olarak boşaltma ücretinin ödendiğini, ancak 04.12.2002 tarihinde kömür ithalatının yapıldığı, Ukrayna"daki kötü hava koşulları nedeni ile buz beyannamesi yayınlanarak yüzme yasağı konulduğunu, 31.12.2002 tarihi itibarıyla Samsun Limanında boşaltılan yükün 191.471.240 ton olduğunu, davalının bu miktarı esas alarak sözleşmedeki taahhütün yerine getirilmediğinden bahisle 81.589 USD"lik fark talep ettiğini, oysa Ukrayna kamu makamlarının tasarrufunun yükleme açısından fors-majör (aktin ifasını olanaksız kılan koşul) oluşturduğunu, önceki yıllardaki uygulama gereğince konişmentoları davalı idareye verilmiş, tahliye ücretleri ödenmiş ancak gecikmiş yüklerin de taahhüt tutarında göz önüne alınması gerektiğini, davalı idarenin fiilen boşaltılan miktarı esas alarak indirim uygulamama yolu ile borç çıkartılıp teminat mektuplarının paraya çevrilmesi yolunda işlem yapma yoluna gittiğini ileri sürerek 81.859 USD borçlu olmadıklarının tespiti ve 2 adet teminat mektubunun hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 23/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.