MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet


İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece suça sürüklenen çocuklar haklarında mağdura karşı işledikleri beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan dolayı lehe olan 5237 sayılı TCK.nın 103/2. maddesi ile belirlenen temel cezaların suç tarihinin 19.09.2001 olması ve 01.06.2005 günü yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nın 103/3. fıkrasına 29.06.2005 tarihinde 5377 sayılı kanunla yapılan değişiklikle “Birden fazla kişi tarafından birlikte” ibaresinin eklenmesi nedeniyle suç tarihine göre suça sürüklenen çocuklar haklarında anılan artırım maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas ve 2007/240 sayılı kararında vurgulandığı üzere suça sürüklenen çocuklar haklarında TCK.nın 103/2-3-4. maddeleri gözetilerek hüküm kurulurken zincirleme biçimde kasten işledikleri çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu neticesinde gerçekleşen ve sorumlulukları için en az taksir derecesinde kusurlarının bulunması gereken TCK.nın 103. maddesinin altıncı fıkrasındaki suçun ağırlaşmış halinin teselsül edemeyeceği, zincirleme biçimde gerçekleşen eylemlerin 103/6. maddeden önceki haller olması nedeniyle TCK.nın 43. maddesi uyarınca yapılacak artırımın bu maddenin tatbikinden önce bulunan ceza miktarı üzerinden yapıldıktan sonra bulunan artırım miktarının 103/6. madde gereğince tespit edilen cezaya eklenmesi gerektiği gözetilmeden uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmiş ise de belirlenen 25 yıl hapis cezasının TCK.nın 5377 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 31/2-son. maddesi uyarınca 6 yıla düşürülmesinin ardından aynı Kanunun 62/1. maddesiyle 5 yıla indirilmesinden sonra mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda kurulan 13.04.2010 gün ve 2001/334 Esas, 2010/69 sayılı Kararla ırza geçme suçundan dolayı hükmedilen 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezalarına ilişkin hükümlerin sanıklar müdafilerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 05.12.2012 gün ve 2011/21676 Esas, 2012/12523 Karar sayılı ilamı ile bozulmasının ardından kurulan iş bu temyize konu hükümlerde belirlenen 5 yıl hapis cezalarının ilk hükmün aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle ortaya çıkan ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hak ilkesi göz önüne alınarak 1412 sayılı CMUK.nın 326/son. maddesi uyarınca 4 yıl 10 ay 10 güne indirilmesi karşısında sonuç ceza miktarları değişmediğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ve mağdur vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.