MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ,konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların nitelikleri ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde:
Sanık hakkında, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 19.09.2018 tarih, 2016/8802 Esas ve 2018/10821 Karar sayılı bozma ilamı öncesi, İstanbul 74. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2015 tarih, 2015/70 Esas ve 2015/1190 Karar sayılı ilk kararında, mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edildiği, ancak mahkemece kararın kesin olması nedeniyle 17.02.2016 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verdiği, ek kararın tebliğine rağmen sanığın ek kararı temyiz etmeyerek hükmün kesinleştirilmesi yapılmasına rağmen,bozma ilamı sonrası, İstanbul 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/806 Esas ve 2019/175 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tekrar mahkumiyet hükmü kurulduğunun anlaşılması karşısında; temyize konu mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün hukuken yok hükmünde olması sebebiyle, sanığın konusu olmayan temyiz talebinin REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nun 116/1. maddesi gereğince ceza belirlemesinin, hapis cezası yerine adli para cezası olarak yapılması, sanığın adli sicil kaydında bulunan İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2011 tarih, 2011/262 Esas ve 2011/865 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine,uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümlerden yargılama giderlerine ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine "Bozma kararı öncesi, belirtilen yargılama giderlerinin sanıktan alınarak Hazineye irat kaydına, eğer hesaplanan yargılama gideri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu takdirde Hazine üzerinde bırakılmasına”, bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin ise Hazine üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.