Yargıtay - Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/21120 Esas 2015/495 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21120
Karar No: 2015/495
Karar Tarihi: 14.01.2015

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/21120 Esas 2015/495 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm verilen bir dava hakkında yapılan temyiz isteminin reddedildiğini belirtiyor. Sanık, hükmü 10.05.2012 tarihinde almış ve bir haftalık yasal süresinden sonra 06.08.2012 tarihinde temyiz etmiştir ve 14.08.2012 tarihli temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak sanık, hükmün kendisine tebliğ edildiği tarihten yaklaşık 9 ay sonra 16.05.2013 tarihinde ek kararı temyiz etmiştir. Bu süre, 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesi gereğince öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra olduğundan, temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve aynı Yasanın 317. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2014/21120 E. , 2015/495 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Temyiz isteminin reddi kararının temyiz edilmesi durumunda inceleme görevinin Yargıtay"ın Özel Dairesi olacağı cihetle; sanığın, 14.08.2012 tarihli temyiz isteminin reddi kararına yönelik temyiz isteminin reddine dair yok hükmünde olan Mahkemenin 17.05.2013 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede gereği görüşüldü;
Yokluğunda verilip, 10.05.2012 günü usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmü, bir haftalık yasal süresinden sonra 06.08.2012 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği gerekçesiyle temyiz isteminin reddine dair verilen 14.08.2012 gün ve 2010/147 Esas, 2012/181 Karar sayılı ek kararın, 23.08.2012 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen sanığın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 16.05.2013 tarihinde “temyiz hakkının verilmesi” şeklinde dilekçe vermek suretiyle ek kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, bu temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken aynı Yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.