Sahte fatura kullanma suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; mahkumiyetine ilişkin ... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27.01.2011 gün 2009/1709 Esas, 2011/32 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 19.11.2014 gün 2013/588 Esas, 2014/19601 Karar sayılı düzelterek onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.12.2014 tarihli vaki itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ve uygulanamayacağından bu hususa ilişen itirazın kabulüyle, Dairemizin 19.11.2014 gün 2013/588 Esas 2014/19601 Karar sayılı sayılı ilamının kaldırılmasına,
Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden çok sahte fatura kullandığı anlaşılmakla; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları bakımından hak yoksunluğunun uygulanmasına yer olmadığına, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.