Esas No: 2021/12759
Karar No: 2022/8129
Karar Tarihi: 31.05.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12759 Esas 2022/8129 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı da verilmiştir. İlk olarak yapılan temyiz istemi reddedilmiş ve itiraz yolu açık olduğu belirtilerek dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesine karar verilmiştir. İkinci olarak, sanığın suçları için gereken ceza alt sınırı dikkate alınmadan savunma hakkının kısıtlanmasının yanlış olduğu belirtilerek hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 231/5. ve 231/12. maddeleri, 264/1. ve 2. fıkraları, 150/3 ve 196/2. maddeleri, 188/1 ve 289/1-e maddeleri kararda geçen kanun maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kurulan tüm kararlara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK.'nın 231/5. maddesi uyarınca verilen ''hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına'' ilişkin kararlara karşı, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesine 06.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Kanun ile ek fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264/1. maddesi uyarınca sanık ...’nın yasa yolu ile merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık hakkında mağdurlar ..., ..., ... ve ...’a yönelik nitelikli hırsızlık suçlarına ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 31/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.