MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.06.2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15.04.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin taşınmazının davalılarla bitişik sınırında, kendisine ait tarafta toprak kaymalarını önlemek için duvar inşa edip bu duvarın kendisine kalan tarafında da erozyonu önlemek için bir kısım ağaç fidanları diktiğini, davalıların bu ağaçları keserek davacının çay tarlası niteliğindeki tarlasına devirdiklerini, ağaçların maddi değerleri olduğu gibi davacının çay tarlasında da maddi zararın meydana geldiğini, ağaçların kökten kesilmeleri nedeniyle müvekkilinin yoğun bir üzüntü yaşadığını ve manevi olarak kayba uğradığını iddia ederek maddi ve manevi tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine karar verilmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Manevi tazminatla ilgili temyiz itirazlarına gelince; Mülkiyet hakkının taşkın kullanılmasında ölüm veya cismani zarar söz konusu ise, TBK’nın 53 vd. maddelerine göre manevi tazminata hükmedilebilir.

Kural olarak sadece kişilik hakkı ihlal edilen kimse manevi tazminat isteyebilir. Malvarlığına yönelik eylemler de şüphesiz kişiyi az veya çok üzüntüye düşürebilir ise de kişisel hakkı ihlal eden eylem niteliğinde kabul edilemeyeceğinden malvarlığının ihlali sonucunda ortaya çıkan zararlar için manevi tazminat istenemez.
Somut olayda, davacının ağaçlarının kesilmesi nedeniyle maddi zarar meydana gelmişse de zararın kişilik haklarına yönelik bir özelliği olmayıp doğrudan doğruya malvarlığı hakkına tecavüz niteliği taşıdığından manevi tazminata ilişkin talebinin reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.