Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/3577 Esas 2015/452 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın ...Başkanlığının 05.10.2007 gün 1773 sayılı yazısı ile atıf yapılan kaçakçılık suçu raporuna göre defter ve belgeleri gizlemek suçundan da verildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki bu hususa ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafii ile katılan vekilinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- 09.01.2008 tarihli iddianame ile sanık hakkında 2003, 2004 ve 2005 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından kamu davası açılmış olup; her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı bağımsız suçlar olduğu (temyiz inceleme tarihi itibariyle 2003 ve 2004 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçları bakımından zamanaşımının gerçekleştiği) ve aynı yıl içerisinde düzenlenen sahte faturalar nedeniyle de zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ve ayrıca Ceza Genel Kurulunun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığın kastının yoğunluğu, fatura sayısı ve zararın ağırlığı dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan ayrılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik cezalar tayin edilerek tek hüküm kurulması,
2- Dosya içeriğine göre; 2003, 2004 ve 2005 takvim yıllarına ilişkin defter ve belgelerini vergi incelemesine esas olmak üzere vaki istem üzerine merciine teslim etmediğinden bahisle eylemine uyan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılan sanık hakkında düzenlenen vergi suçu ve inceleme raporlarında somut bir zarara yer verilmediği, ancak defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesinden dolayı, geçmiş dönemlere ilişkin vergi beyanları yeniden hesaplanmak suretiyle, bu vergiler tarh edilerek, bunlara bağlı bir kısım cezalara hükmedildiği ancak bu vergi ve cezaların eylemden doğan zarar niteliğinde bulunmadığı, sanığın eylemi nedeniyle CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı gözetilmeden "hazine zararının karşılanmadığından" bahisle objektif ve subjektif diğer koşullar değerlendirilmeksizin yazılı şekilde CMK.nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Yasaya aykırı, katılan vekili ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.