14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11160 Karar No: 2021/636 Karar Tarihi: 28.01.2021
Hayasızca hareketlerde bulunma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11160 Esas 2021/636 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararını bozdu. Gerekçe olarak ise, sanığın suçun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından yürürlüğe giren kanun maddelerindeki değişiklikler nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gösterildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi (1/c bendi) ve (d bendi) ile Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarihli 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı.
14. Ceza Dairesi 2020/11160 E. , 2021/636 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hayasızca hareketlerde bulunma HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.