Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/16286 Esas 2017/30 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, süresinde ödenmeyen yaşlılık aylıkları nedeniyle, davalı Kurumun faiz alacağı ile sorumlu tutulmasında bir isabetsizlik yok ise de, faizin başlangıç tarihinin belirlenmesinde, Kuruma tanınan 5510 sayılı Yasanın 42. maddesinde yazılı üç aylık işlem süresinin varlığı karşısında; davacının tahsis talebine Kurumca üç aylık süre içinde cevap verilmediği de dikkate alınarak, Kurumun, yaşlılık aylığı tahsis tarihini takip eden 3 aylık sürenin sonundan itibaren hesaplanacak faiz tutarı ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle; hüküm fıkrasının 2. paragrafının silinerek yerine “Davacının 01.11.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine,
Ödenmesi gereken yaşlılık aylıklarının, 01.02.2015 tarihi başlangıç kabul edilerek, her bir aylığın hak kazanılan tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Kurumdan tahsiline,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.