MAHKEMESİ : DÜZCE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/10/2013
NUMARASI : 2012/403-2013/700

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-

Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacı, ortak mirasbırakanları Mehmet"in kayden paydaş olduğu dava konusu 228 parsel sayılı taşınmazın davalı Abdullah tarafından, kayden maliki olduğu 355 sayılı parselin ise diğer davalılar Osman, Zeki ve Adil tarafından kullanıldığını ve kendisinin taşınmazlardan yararlanmasına engel olunduğunu ileri sürerek ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, muris Mehmet"in mirasçıları arasında rızai taksim yaptığını ve bu paylaşıma göre 355 sayılı parselde davacıya ayrılan kısmın boş olduğunu ve kullanımına engel olunmadığını, 228 parselin de davalı Abdullah tarafından taksime uygun olarak kullanıldığını, intifadan men şartının gerçekleşmediğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, mirabırakan Mehmet"in dava konusu taşınmazlarda davalılar ve davacının babası Aydın arasında taksim yaptığı ve dava konusu 355 parselde davacının babasına ayrılan kısmın boş olduğu gerekçesiyle kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; mirasbırakan Mehmet"in 04.04.1997 tarihinde öldüğü ve geriye davalı olan oğulları Abdullah, Osman, Zeki ve Adil ile kendisinden önce ölen oğlu Aydın"ın kızı olan davacı Elif"in kaldığı, çekişme konusu 228 parsel sayılı taşınmazda murisin 1180/6880 hisse ile paydaş ve 355 sayılı parselin ise muris adına kayıtlı olduğu, 228 sayılı parselin davalı Abdullah tarafından kullanıldığı, 355 sayılı parselin ise diğer davalılar Zeki, Osman ve Adil"in kullanımında olup bir kısmının boş olduğu, davalıların savunmasında boş bırakılan bu kısmın murisin yaptığı paylaştırma ile davacı tarafa bırakıldığının belirtildiği anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, mirasbırakan Mehmet"in ölümü ile savunulan paylaşımın son bulduğu, dava konusu taşınmazların murisin terekesine dahil olduğu ve 4721 sayılı TMK"nun 599. maddesine göre; mirasbırakanın ölüm tarihi itibarıyla mirasçıların tüm tereke üzerinde hak sahibi oldukları tartışmasızdır.
Dava konu taşınmazda taraflar paydaştırlar. Paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan her zaman payına vaki elatmanın önlenilmesini ve/veya ecrimisil istiyebilir. Elbirliği mülkiyetinde de paydaşlardan biri öteki paydaşların olurlarını almadan veya miras şirketine temsilci atanmadan tek başına ortak taşınmazdan yararlanmasına engel olan ortaklar aleyhine ecrimisil davası açabilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı bir kısım yer varsa açacağı ecrimisil davasının dinlenme olanağı yoktur. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu, kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası açmak suretiyle çözümlemesi gerekmektedir.
Kural olarak, men edilmedikçe paydaşlar birbirlerinden ecrimisil isteyemezler. İntifadan men koşulunun gerçekleşmesi de, ecrimisil istenen süreden önce davacı paydaşın davaya konu taşınmazdan ya da gelirinden yararlanmak isteğinin davalı paydaşa bildirilmiş olmasına bağlıdır. Ancak, bu kuralın yerleşik yargısal uygulamalarla ortaya çıkmış bir takım istisnaları vardır. Bunlar; davaya konu taşınmazın kamu malı olması, ecrimisil istenen taşınmazın (bağ, bahçe gibi) doğal ürün veren yada (işyeri, konut gibi) kiraya verilerek hukuksal semere elde edilen yerlerden olması, paylı taşınmazı işgal eden paydaşın bu yerin tamamında hak iddiası ve diğerlerinin paydaşlığını inkar etmesi, paydaşlar arasında yapılan kullanım anlaşması sonucu her paydaşın yararlanacağı ortak taşınmaz veya bölümlerinin belirli bulunması, davacı tarafından diğer paydaşlar aleyhine daha önce bu taşınmaza ilişkin, elatmanın önlenmesi, ortaklığın giderilmesi, ecrimisil ve benzeri davalar açılması veya icra takibi yapılmış olması halleridir. Bundan ayrı, taşınmazın getirdiği ürün itibariyle de, kendiliğinden oluşan ürünler; biçilen ot, toplanan fındık, çay yahut muris tarafından kurulan işletmenin yahut, başlı başına gelir getiren işletmelerin işgali halinde intifadan men koşulunun oluşmasına gerek bulunmamaktadır.
Yine paydaşlar arasında yapılan kullanım anlaşması sonucu her paydaşın yararlanacağı ortak taşınmaz veya bölümlerinin belli bulunması durumunda, davacı paydaş tarafından davalı paydaş aleyhine bu taşınmaza ilişkin elatmanın önlenmesi, ortaklığın giderilmesi, ecrimisil ve benzeri dava açılması hallerinde yine intifadan men koşulu aranmaz.
Bu nedenle, davaya konu taşınmazlar yönünden sayılan istisnalar dışında intifadan men koşulunun gerçekleşmesi aranacak ve intifadan men koşulunun gerçekleştiği iddiası, her türlü delille kanıtlanabilecektir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.02.2002 gün ve 2002/3-131 E, 2002/114 K sayılı ilamı)
25.05.1938 tarih ve 29/10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve Yargıtay"ın aynı yoldaki yerleşmiş içtihatları uyarınca ecrimisil davaları beş yıllık zamanaşımına tabi olup bu beş yıllık süre dava tarihinden geriye doğru işlemeye başlar.
Somut olayda, 1992 doğumlu davacı Elif"e velayeten annesi Şengül tarafından 18.01.2008 tarihinde davalılar aleyhine ortaklığın giderilmesi davasının açılması ile intifadan men koşulunun gerçekleştiği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, ortaklığın giderilmesi davasında dava dilekçesinin davalılar Abdullah, Adil, Osman ve Zeki"ye tebliğ tarihinden eldeki dava tarihine kadar davacı lehine ecrimisile karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.