Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/3021 Esas 2017/14 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının sigortalı oğlundan ölüm geliri tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-11.08.2000 tarihinde iş kazası sonucu ölen oğlunun sigortalılığından ölüm geliri tahsisi için eldeki davanın açıldığı anlaşılmakla, davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 24, 99 ve 5510 sayılı Yasanın 97. maddeleridir.
Mahkemece, davacıya, ölen oğlunun sigortalılığından ölüm gelirine hak kazandığının tespitine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Ancak, sigortalının ölümü tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasanın “Zamanaşımı ve hakkın düşmesi” başlıklı 99. maddesi, "Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıklar, hakkı doğuran olay tarihinden itibaren beş yıl içinde istenmezse zamanaşımına uğrar. Bu durumda olanların gelir ve aylıkları yazılı istek tarihini takibeden aybaşından itibaren başlar." hükmünü içermekte olup davacının 2001 yılındaki tahsis talebi sonrası Kurumdan ölüm geliri talebinde bulunmadığı gibi, sigortalının ölümünün iş kazası olduğunun tespitine yönelikte 12.10.2009 tarihinde dava açtığı gözetildiğinde, davacıya anılan dava tarihini takip eden ay başından itibaren ölüm geliri tahsisi gerekmekte ise de, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 97. maddesinin 1. fıkrasının “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı tarihten itibaren beş yıl içinde istenmeyen kısmı zamanaşımına uğrar.” düzenlemesi karşısında, tahsis talep tarihinden geriye yönelik beş yıllık dönem içindeki ölüm aylıklarının istenebileceği belirgin bulunmakla ve anılan Yasanın yürürlük tarihi de gözetildiğinde, davacının ölüm aylığı başlangıç tarihinin 01.10.2008 tarihi olduğunun gözetilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine “1-Davacıya 01.10.2008 tarihinden itibaren iş kazası sonucu vefat eden oğlunun sigortalılığı üzerinden ölüm geliri bağlanması gerektiğinin tespitine” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.