Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 241/1, 43, 62, 52/2, 53. maddelerine göre 2 yıl 17 ay 7 gün hapis, 5.000,00 TL adli para cezası, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan CMK"nın 231.maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
Sanık ... hakkında; TCK"nın 241/1, 43, 62, 52/2, 53. maddelerine göre 2 yıl 9 ay 22 gün hapis, 2.500,00 TL adli para cezası, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan beraat,
Sanık ... hakkında; tefecilik suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığı, aynı Kanun"un 264. maddesi de gözetilerek sanık müdafiinin bu yöndeki temyiz istemlerinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
Ceza miktarına göre koşulları bulunmadığından sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşma isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
İncelemenin sanıklar ... ve ... ile müdafisinin tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine, katılan ... vekilinin sanık ... hakkında verilen beraat hükmü ile diğer sanıklar yönünden verilen mahkumiyet hükmüne, o yer Cumhuriyet savcısının sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan verilen beraat hükmüne ve sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan verilen beraat hükmü ile sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık ..."e yüklenen 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçu ile sanık ..."ya yüklenen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıl asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 04/02/2013 tarihli sorgular ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başka sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müşteki ..."in 2002 yılında sanıktan faizle para aldığını beyan ettiği, kesin olarak belirlenememesi nedeniyle sanık lehine değerlendirme ile suç tarihinin 01/01/2002 olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 10/01/2002 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 07/08/2012
olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla lehe olan 765 sayılı TCK"da tanımlanan tefecilik suçunu oluşturduğu, atılı suçun cezasının üst sınırına göre aynı Kanun"un 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 5 yıllık asli ve 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 2002 ile iddianame tarihi arasında asli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafi, katılan ... vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
3-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suç tarihi itibari ile 65 yaşını doldurmuş sanık hakkında erteleme hükümlerinin uygulanmasına yönelik TCK"nın 51/1. maddesi gereğince yasal engel bulunmadığı halde "Hapis cezasının miktarı dikkate alınarak koşulları oluşmadığından" şeklinde yetersiz gerekçe ile erteleme hükümlerinin uygulanmaması,
2-28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa"nın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
3-TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
4-Suç tarihinin dosya kapsamına göre 01/08/2010 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında
17/08/2012 olarak gösterilmek sureti ile CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii, katılan ... vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.