MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2013
NUMARASI : 2013/19-2013/485

Asıl dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 27.218,00 TL borcun 9.214,00 TL"sinden borçlu olmadığının tespiti, birleşen dava dilekçesinde ise, borcun 7.110,14 TL"sinden daha borçlu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece asıl davanın ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosya içerisinde bulunan Polatlı... Noterliğince 09.02.2004 tarihinde 01117 yevmiye numarasıyla düzenlenmiş yüklenme senedinde, yükümlü P.. Y.."in okulla ilişiğinin kesilmesi halinde hangi kalem masraflardan sorumlu olacağı tek tek belirtilmiş, ancak atış, personel ve amortisman giderleri açıkça sayılmamıştır. Davacı adına tahakkuk ettirilen borca dayanak oluşturan masraf çizelgesinde ise personel giderleri yer almaktadır. Ayrıca yükümlünün velisinin sosyal güvenlik kurumundan faydalanmasına rağmen, yükümlüye davalı idarece yapılan "ilaç ve tedavi" giderlerinin zorunlu olarak ödettirilecek miktarı yerine yapılan ilaç ve tedavi giderlerinin tamamının masraf çizelgesinde yer aldığı anlaşılmıştır. Her ne kadar asıl dava, 6000 Sayılı Yasa ve 6353 Sayılı Yasa"nın yürürlük tarihinden önce açılmış ise de; davacı vekili tarafından dava dilekçesinde, davacının personel giderleri ile ilaç tedavi giderlerinin % 80"ine karşılık gelen kısmı yönünden davacının borçlu olmadığının tespiti istenmiş olduğuna ve yukarıda açıklanan sebeplerle davacının sözü edilen giderlerden sorumlu tutulmaması gerektiğine göre, mahkemece davacının davanın açıldığı tarihte davasında haklı olduğu hususlar dikkate alınarak davacı lehine vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.