MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/03/2015 tarih ve 2013/756-2015/164 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi birleşen dosya davalısı Banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından keşide edilmeyen, imzaları şirket yetkililerince atılmayan toplam 41.740 TL bedelli iki adet çekin müvekkilinde bir süre muhasebe ve banka hizmetlerinde çalışan davalı tarafından çekildiğini ileri sürerek 41.740 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, çekleri davacının verdiği talimat üzere bankadan tahsil edip paraları da davacı şirkete verdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Birleşen dosyada da davacı vekili, asıl dava dosyasında konu edilen çeklerdeki imzaların şirket yetkilisine ait olmadığı halde davalı banka tarafından ödendiğini ileri sürerek tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla 41.740 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, çekleri tahsil eden aleyhine tüm hukuki yollar tüketilmeden bu davanın açılamayacağını, ibraz tarihinde çekin ödenmemesi yönünde bir yargı kararının veya davacı tarafından yapılmış bir bildirimin bulunmadığını, çek defterini koruyamayan davacının kusurlu olduğunu, çek taahhütnamesi gereğince müvekkiline sorumluluk yüklenemeyeceğini, usulsüzlüğü yaptığı iddia edilen kişinin davacı çalışanı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacı şirket bünyesinde yaklaşık 3,5 yıl muhasebede çalıştığı, işten ayrıldıktan sonra davacıya ait 2 çekin davalı tarafından tahsil edildiği, söz konusu çeklerdeki imzanın şirketin yetkilisine ait olmadığı, çeklerdeki imzanın ..."in imzası taklit edilmek suretiyle oluşturulduğu, davalının çeklerin tahsil edilmesi için davacı şirket tarafından kendisine verildiği yönündeki beyanına itibar edilmediği, sahte çekin muhatap banka tarafından ödenmesi halinde sorumluluğunun doğacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile 41.740 TL"nin 11.740 TL"sinin 07.08.2013 tarihinden itibaren, geri kalan 30.000 TL"sinin ise 31.10.2013 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsilde tekerrür olmamak kaydı ile asıl dava davalısından tahsiline, birleşen dosyada davanın kabulü ile 41.740 TL"nin birleşen dosya davalısından 16.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, birleşen dosya davalısı banka vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre birleşen dosya davalısı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak, asıl davanın davalısı ..., davacı şirketin muhasebe ve banka hizmetleri çalışanı olup davacı, dava konusu çeklerin ... tarafından bankadan tahsil edildiğini söylemiş, mahkemece de davalının söz konusu çekleri sahte olarak düzenleyerek bankadan tahsil ettiği ve yapmış olduğu tahsilatı davacıya ödemediği kabul edilmiştir. Bu durumda diğer davalının, davacı şirketin çalışanı olması nedeniyle iyi adam çalıştırmayan davacının da olayda müterafik kusuru olup olmadığı değerlendirilmeden davalı Banka"nın tüm çek bedellerinden sorumlu tutulması doğru olmamış, kararın mümeyyiz davalı Banka yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle birleşen dosya davalısı Banka vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle birleşen dosya davalısı Banka vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.