Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/11715 Esas 2015/3213 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2013/22447
MAHKEMESİ : Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/06/2012
NUMARASI : 2010/358 (E) ve 2012/1096 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk M.. G.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık E.. K.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;

Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında eylemlerine uyan TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca alt hadden temel cezanın belirlenmesi karşısında, TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs nedeniyle indirim yapılırken “meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre” 1/4 ile 3/4 arasında indirim oranının belirlenmesi gerekirken, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeden “takdiren” denilmek suretiyle en alt oranda indirim yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.