7. Ceza Dairesi 2016/15392 E. , 2018/9320 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük; sanık ... hakkında HAGB, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ...’nun temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasın geri bırakılması kararına yönelik yapılan temyiz incelemesinde; 5271 sayılı Yasanın 231. maddesi uyarınca temyizi kabil olmadığı ve itiraz yolu açık olduğundan, merciince gereğinin yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
II-Sanık ...’un temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre, sanığa atılı eylemin 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesinde öngörülen suçu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek 5607 sayılı Kanunun 3/5. madde uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar altsoyu dışında kalan kişiler bakımından ise infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK’nun 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, tekerrüre esas alınan ilamın birden fazla hüküm içerdiği gözetilerek bunlardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
4. Kayıt maliki ...’un kovuşturma aşamasındaki beyanında, aracını emaneten verdiğini belirtmesi karşısında, araç malikinin iyiniyetli üçüncü kişi olmadığına dair aracın müsaderesine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek aracın iadesi yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Sanığa ilişkin hükümden TCK"nun 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Tekerrür uygulanan bentten “ilam” ibaresinin çıkartılarak yerine “ilamda yer alan hırsızlık suçuna ilişkin hükmün” ibaresinin eklenmesi, “sanık” ibaresinden sonra gelmek üzere ise “hakkındaki hapis” ibaresinin eklenmesi,
3. Hükümden Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine ilişkin bendin çıkartılması,
4. Hüküm fıkrasından nakil aracının müsaderesine ilişkin bendin çıkarılarak yerine "... plakalı aracın sahibine iadesine ve trafik kayıtları üzerindeki şerhlerin kaldırılmasına" bendinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün bu yönden DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
