Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4. maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kavşakta geçiş önceliğine uymayıp asli kusurlu olarak trafik kazasına neden olan sanık hakkında iddianamedeki anlatım ve sevk maddelerine göre taksirle yaralama suçundan dava açılmış olması ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun da kasten işlenen suçlardan olması karşısında tebliğnamedeki “Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenmiş 25/11/2013 tarih ve 2013/28687-28690 sayılı rapor içeriğine göre:mağdurlar ..., ...’ın olay nedeniyle yaşamlarını tehlikeye sokan, basit tıbbi tedaviyle giderilecek bir travmaya maruz kalmadıkları; vücutlarında herhangi bir lezyona rastlanmadığının belirtilmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 179/3 maddesi göndermesiyle, TCK"nın 179/2. maddesinde öngörülen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturduğunun gözetilmeyerek yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,” nedeniyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz ettiği anlaşılan sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Yenimahalle Devlet Hastanesinin 17.11.2013 tarih ve 1722 -1720- 1721 sayılı raporları ile Prof. Dr. ... Etimesgut Devlet Hastanesinin 19.11.2013 tarih ve 00300028 sayılı raporlarının tetkikiyle Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 25.11.2013 tarihli raporda mağdurların “vücudunda haricen yaşamını tehlikeye sokan ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek herhangi bir lezyon saptanmadığının” belirtildiği anlaşıldığından mağdurların kaza olayı neticesinde yaralanmadıkları dikkate alındığında, taksirle yaralama suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı ve bu suçtan beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmeyip mahkemece söz konusu adli tıp raporunun hatalı değerlendirilerek “katılanların ve müştekinin yaşamlarını tehlikeye sokan basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek, herhangi bir lezyon oluşmayacak şekilde hafif yaralandıkları,” gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.