MAHKEMESİ : EREĞLİ(KONYA) 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/01/2014
NUMARASI : 2007/53-2014/71

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil olmazsa tenkis davası sonunda, yerel mahkemece tapu iptal ve tescil isteğinin reddine;tenkis isteğinin ise kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi "ün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ile tescil olmazsa tenkis istemine ilişkindir.
Davacılar, babaları olan ortak mirasbırakanları F.. D.."in bedelinin tamamını kendisi ödeyerek satın aldığı 64 ada 36 parselde bulunan mesken niteliğindeki 4 nolu bağımsız bölümü ikinci eşi Zeynep"den olma oğlu Fevzi adına kaydettirdiğini, yine 760, 761, 2110 ve 2111 parsel sayılı taşınmazlarda 29.09.2003 tarihinde satın aldığı payları da ikinci eşi Zeynep"den olma oğlu Hasan adına kaydettirdiğini, ancak yapılan işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline olmazsa tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar,davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece,tapu iptal ve tescil isteği bakımından muris tarafından davalılara doğrudan bir temlik olmadığı, iddiaya göre davalılar üzerindeki taşınmazların bedelinin mirasbırakan tarafından ödenmesi niteliğinde olup, böylesi bir olguda 01.04.1974 tarih 1/2 sayılı İnançları Birleştirme Kararının uygulama yerinin bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine; tenkis isteğinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden;1937 doğumlu mirasbırakan F.. D.."in 20.02.2006 tarihinde öldüğü, geride mirasçı olarak ilk eşi Döne"den olma çocukları davacılar ve dava dışı Ali ile 05.12.1994 tarihinde evlendiği ikinci eşi dava dışı Zeynep ve ondan olma çocukları davalılar 07.01.1998 doğum tarihli Fevzi ile 12.02.2001 doğum tarihli Hasan"ı bıraktığı,çekişme konusu 64 ada 36 parselde bulunan mesken niteliğindeki 4 nolu bağımsız bölümün dava dışı Murat Söker adına kayıtlı iken 15.03.1999 tarihinde davalı Fevzi"ye satış suretiyle temlik edildiği,yine 760, 761, 2110 ve 2111 parsel sayılı taşınmazlar dava dışı Neriman adına kayıtlı iken taşınmazlardaki 1/2 payın 29.09.2003 tarihinde davalı Hasan"a devredildiği, davalıların yaşının küçük olması nedeniyle her iki işlemi de anne ve babasının ( murisin ) velayeten yaptıkları anlaşılmaktadır.
Gerçekten de, belirtilen bu işleyiş içerisinde ,mirasbırakanın davalılara bir temlikinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.Öyle ise murisin doğrudan akte taraf olmadığı işlemler bakımından olayda 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri yoktur.Bu durumda tapu iptal ve tescil isteğinin reddine karar verilerek tenkis hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.Davacılar vekilinin bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.
Davacılar vekilinin öteki temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; H.G.K"nun 30.11.2005 günlü ve 2005/2-581 Esas, 2005/672 Karar sayılı kararı ile de benimsenmiş olduğu gibi mirasbırakan,davalılara taşınmaz temlik etmemiş,üçüncü kişiden alınan ve davalılar adına tapuya kayıt edilen taşınmazların mülkiyetinin bedelini ödemiştir.Bu durumda yapılan kazandırma taşınmazın aynı değil, taşınmazın mülkiyetinin alımında ödenen satış bedelidir.
Hal böyle olunca; mirasbırakanın taşınmazların alımında ödediği tapu bedelinin (verdiği paranın) mirasın açıldığı tarihte (ölüm tarihinde) ulaştığı değerin, paranın satın alma gücündeki değişimlerin usulünce belirli kriterler (faiz-döviz-tefe-tüfe-altın v.s.) dikkate alınmak suretiyle hesaplanması için uzman bilirkişi veya bilirkişiler kurulundan denetimine elverişli rapor alınması, belirlenen değerin tenkisine hükmedilmesi (bu yapılırken de doğabilecek usulü kazanılmış hakların nazara alınması) gerekirken yanılgılı değerlendirme ve eksik inceleme ile yetersiz bilirkişi raporu esas alınarak yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacılar vekilinin bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir.Kabulü ile yerel mahkeme kararının (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.