MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi (Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Hakaret, cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Sanığın hakaret ve cinsel taciz suçlarından mahkûmiyeti ile diğer atılı suçtan beraatine


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret ve cinsel taciz suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiğinden, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğü giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, cinsel taciz ve hakaret suçlarından verilen cezaların tür ve miktarları itibarıyla kesin olması nedeniyle anılan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, katılan vekilinin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.