Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/4723 Esas 2015/338 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4723
Karar No: 2015/338
Karar Tarihi: 12.01.2015

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/4723 Esas 2015/338 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında açılan dava sonucunda sanık ... hakkında hırsızlık ve mühür bozma suçlarından beraat, sanık ... hakkında ise hırsızlık suçundan beraat, mühür bozma suçundan ise mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sadece hırsızlık suçundan yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın mahkemesine gönderildiği ancak mühür bozma suçu hakkında yeniden bir hüküm kurulmadığı ve bu hususa ilişkin bir temyizde bulunmadığı belirtilmektedir. Bu nedenle, sanık ... hakkındaki mühür bozma suçuna ilişkin temyiz itirazı reddedilmiştir. Sanık ... hakkındaki mühür bozma suçuna ilişkin karar ise elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelikte olmadığı gerekçesiyle onanmıştır. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi, 3000 TL. adli para cezasına ilişkin hükümlerin kesin nitelikte olması nedeniyle temyiz itirazlarının reddedileceği ve sanığın vaki temyiz isteğinin reddedileceği belirtilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtilmesi istendiği için yukarıda bahsi geçen

11. Ceza Dairesi 2014/4723 E. , 2015/338 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Sanık ...: Beraat Sanık ...: Mahkumiyet

23.11.2009 tarihli iddianameyle sanıklar hakkında "hırsızlık ve mühür bozma" suçlarından kamu davası açılıp, mahkemece 26.04.2011 gün ve 2010/102-2011/237 E.K sayılı kararla sanık ... hakkında her iki suçtan beraatine, sanık ... hakkında ise hırsızlık suçundan beraatine, mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar verildiği, kararların katılan vekili ve ... tarafından temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.08.2012 günlü yazısı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca sadece hırsızlık suçundan yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın mahkemesine gönderildiği, iade kararından sonra mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanıklar hakkında "mühür bozma" suçundan yeniden bir hüküm kurulmadığı ve bu hususa ilişkin bir temyizde bulunmadığı cihetle, katılan vekilinin ve ..."nın mühür bozma suçundan 26.04.2011 günlü karara yönelik temyizlerine istinaden yapılan incelemede gereği görüşüldü;
I) Sanık ..."nın hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 3000 TL. adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanığın vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II) Sanık ... hakkında mühür bozma suçundan verilen karara karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.