Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/19596 Esas 2014/1813 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kadıköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2010/279-2012/1225

Dava dilekçesinde, rahatsızlığın giderilmesi ve ortak yere müdahalenin men"i istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının zemin kattaki dükkanda "M...Kup" isimli işyerinde pasta vs. gibi gıdaların imalat ve satışını yaptığını, davalının işyerindeki faaliyeti sırasında kanalizasyona attığı katı yağ atıklarının ve imalat atıklarının uzun bir süredir apartmanın atık su sisteminin atık yağ ve yemek artıklarından tıkandığının tespit edildiğini, taşan lağım suları nedeniyle apartmanda ve çevre apartmanlarda dayanılmaz kokular oluştuğunu ve rahatsızlık verdiğini, davalının işyerinin önüne masa ve sandalyeler koyduğunu, bu durumun apartman sakinlerinin evlerine girmesini dahi güçleştirdiğini, davalının diğer kat maliklerine verdiği rahatsızlık ve zararın önlenmesine, davalının yaptığı faaliyetin içeriği gereği bu durum önlenemez olduğundan faaliyetin durdurulmasına ve eski hale getirilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesi hükmüne göre, tüm kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde onarım, tesis ve değişiklikler yaptırılamaz. Öte yandan, anılan Yasanın 16. maddesi hükmüne göre de kat malikleri anagayrimenkulün bütün ortak yerlerine ortak mülkiyet hükümlerine göre malik olup bu yerleri, aksine sözleşme olmadıkça her kat maliki arsa payı oranında kullanma hakkına sahiptir.
Somut olayda bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından davalı kiracının ortak yer olan bahçeye masa, sandalye vs. koymak suretiyle kullandığı ve bu kullanmanın onaylı mimari projeye aykırı olduğu anlaşılmıştır. Dosya kapsamında kat maliklerinin beşte dördünün bu kullanıma yazılı rıza gösterdiklerine dair herhangi bir belge bulunmadığı ve mahkemenin hükme esas aldığı 07.09.2008 tarihli yönetici tarafından verilen ve davalının işyeri için apartmana ait kullanım alanında masa sandalye bulundurmasında sakınca olmadığına dair izin belgesinin herhangi bir kat malikleri kurul kararına dayanmadığı ve bu nedenle tüm kat maliklerinin onayı yerine geceçek bir izin belgesi olarak kabulünün mümkün bulunmadığı hususu da dikkate alınarak mahkemece, davalı tarafından ortak yere masa sandalye konulmak suretiyle yapılan müdahalenin meni"ne karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle bu yöndeki istemin de reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.