Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/14848 Esas 2014/1786 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Dava dilekçesinde, davalının vasilik görevini gereği gibi yerine getirmemesi nedeniyle 6.600 TL tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Türk Medeni Kanunu"nun 466.maddesinde vesayet organları ve vesayet işleriyle görevlendirilmiş olan diğer kişilerin bu görevlerini yerine getirirlerken iyi bir yönetimin gerektirdiği özeni göstermekle yükümlü bulundukları, 467/1 maddesinde vasinin görevini yerine getirirken kusurlu davranışıyla vesayet altındaki kişiye verdiği zarardan sorumlu oldukları, 441. maddesinde ise vesayet altındaki kişinin kendisi veya malvarlığının yönetimi için gerekli olmayan paraların faiz getirmek üzere, vesayet makamı tarafından belirlenen milli bir bankaya yatırılacağı veya Hazine tarafından çıkarılan menkul kıymetlere çevrileceği, paranın yatırılmasını bir aydan fazla geciktiren vasinin, faiz kaybını ödemekle yükümlü olduğu hükme bağlanmıştır.
Somut olayda; anne ve babası trafik kazası sonucu ölen davacılara 09.04.2001 tarihinde yaş küçüklüğü nedeniyle davalının vasi olarak atandığı, vasinin ölüme neden olanlara karşı kısıtlılar adına tazminat davası açtığı, bu dava devam ederken haricen 24.07.2003 tarihinde ilgililerden tazminat aldığı, kısıtlılar adına kısıtlıların gelir ve giderlerine ilişkin Türk Medeni Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca defter tutmadığı, gelir ve giderler hakkında yıllık rapor vermediği, aldığı tazminatı kısıtlılar hesabına yatırmadığı ve vesayet makamına bildirmediği, vasinin Türk Medeni Kanunu"nun 454/1 maddesinde belirtildiği şekilde iyi bir yönetici gibi özenle hareket etmediği, sonuçta kısıtlıların malvarlığını iyi yönetmediği ve yönetimle ilgili vesayet makamına hesap vermediği, bu nedenle eldeki tazminat davasının açıldığı, mahkemece kabul kararı verildiği ve davalının faiz yönünden dava tarihinden itibaren sorumlu tutulduğu anlaşılmaktadır. Dava, vesayet görevini yerine getirirken kusurlu davranışlarıyla vesayet altındaki kişiye verdiği zararlardan dolayı, vasiye karşı açılan tazminat talebine ilişkin olup, yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler dikkate alındığında davalı vasinin kısıtlılara ait paraların yatırılmasını bir aydan fazla geçiktirmesi durumunda faiz yönünden sorumluluğu 25.08.2003
tarihinden başlayacağı halde kararda dava tarihinin esas alınması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan "dava tarihinden" kelimelerinin metinden çıkarılmasına, yerine "25.08.2003 tarihinden" sözcüklerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye onama harcının temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının ise istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.