Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki motosiklet ile yerleşim yeri içinde, iki şeritli, iki yönlü, asfalt kaplama, hız limitinin 30 km/s olduğu, düz, eğimsiz yolda, gece vakti seyir halindeyken; yaya geçidinin 100 metre gerisinden karşıdan karşıya geçmek isteyen katılanlara çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin de üçüncü derece kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suç işleme kastının olmadığına ve sair nedenlere, katılanların ise ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 15/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.