MAHKEMESİ : İstanbul 10. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2014
NUMARASI : 2014/1491-2014/1524

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı tarafından davalının bir kira dönemi için davalı/kiracı aleyhine iki ayrı icra takibi yapıldığını, bu nedenle davalının 6570 sayılı yasanın 7/e maddesi gereğince iki haklı ihtar nedeniyle davalının kiralanandan tahliyesini istemiştir. Bu haliyle davanın yasal dayanağı Türk Borçlar Kanun"unun 352/2. maddesidir. 6100 sayılı HMK.nun 4/1-a maddesi uyarınca "Kiralanan taşınmazların, 9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununa göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere, kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dâhil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu alan davalar ile bu davalara karşı açılan davalar Sulh Hukuk Mahkemesinde görülür." İcra mahkemesi, istisnalar saklı kalmak koşuluyla "takip hukukuna ilişkin uyuşmazlıklara" bakar ve bununla ödevlidir. Takip hukuku prosedürü kapsamındaki istemler hakkında görevsizlik kararı veremez. İstem ya red veya kabul edilir. Buna karşın, dava niteliği taşıyan ve Sulh ya da Asliye Hukuk Mahkemesinin görevine giren, tamamen maddi hukuka ilişkin bir uyuşmazlık hakkında karar vermesi için kendisine başvurulması halinde "görevsizlik kararı" vermek durumundadır. Bu husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 19.11.2003 tarih 2003/3-737 Esas 2013/700 Karar sayılı ilamıyla da benimsenmiştir. Davalı hakkında iki haklı ihtar sebebiyle açılan tahliye davasına icra mahkemesinde bakılamaz. Görev kamu düzenine ilişkin olup bu hususun mahkemece kendiliğinden gözetilmesi gerekir. Mahkemece davaya Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı vermek gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.