MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili banka ile dava dışı asıl borçlu şirket arasında imzalanan genel kredi sözleşmesine davalıların kefil olduklarını, borcun ödenmemesi üzerine yapılan icra takibindeki işlemiş faize ve faiz oranına haksız olarak itiraz ettiklerini belirterek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre, davalıların kefil olarak sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne ve takibin 252.849,29 TL asıl alacak, 9.040,45 TL işlemiş faiz, 452,02 TL %5 BSMV olmak üzere toplam 262.341,76 TL üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden itibaren %33 oranında temerrüt faizi uygulanmasına ve icra inkar tazminatına karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık ticari nitelikteki banka genel kredi sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Anılan sözleşmenin 34.2. maddesinde temerrüt faizi düzenlenmiştir. Mahkemece bilirkişi raporundaki TBK"nın 120 ve 88. maddesine göre yapılan hesaplamanın hükme esas alındığı anlaşılmaktadır.
6098 sayılı TBK"nın 120. maddesinde temerrüt faizi düzenlenmiş ve temerrüt faizinin belirlenmesinde sınırlama getirilmiştir. 6101 sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 7. maddesinde ise TBK"nın 120. madde hükmünün görülmekte olan davalarda uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
01/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6102 sayılı TTK"nın 8/1. maddesinde ticari işlerde faiz oranının serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise tüketicinin korunmasına ilişkin hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna getirilmemiştir. Aynı kanunun 9. maddesinde, ticari işlerde; kanuni, anapara ile temerrüt faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Anılan yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuat olarak 3095 sayılı Yasa hükümlerinin amaçlandığının ve 6102 sayılı TTK"nın 8. ve 9. maddelerinin ticari işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı TBK"nın 88. ve 120. maddeleri hükümlerinin ticari işlerde uygulanamayacağının kabulü gerektiğinden, mahkemece yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalılar vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harçların istek halinde iadesine, 08.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.