Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15396 Esas 2018/14276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın 08/07/2014 tarihli son celsede “Ben laptopları diğer sanık ..."a söyleyerek müştekiye iadesini sağladım çantasını da iade ettim cam parasını da ödemek istedim ancak sigorta şirketi ödemiş” şeklindeki beyanı ile temyiz dilekçesindeki “Olaydan iki veya üç gün sonra ... Araştırma Merkezinde mal zararını telafi ettim, laptopları da iade ettim” şeklindeki beyanı karşısında; müştekiden zararının tamamının giderilip giderilmediği, giderildi ise hangi aşamada giderildiği sorularak ayrıca laptopları satın alması nedeni ile hakkında dava açılan ve beraat eden diğer sanık ...’in zararının giderilip giderilmediği hususu ile kısmi iade mevcut ise müştekinin ceza indirimine muvafakati olup olmadığı hususu da tespit edildikten sonra, sanık hakkında her iki suç yönünden TCK’nın 168. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması,
2-Sanığın adli sicil kaydındaki hangi ilamının tekerrür uygulamasına esas alındığının kararda gösterilmemesi,
3-Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.