Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/658 Esas 2016/5587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 05.04.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15.10.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacının 101 ada 1 parsel sayılı taşınmazı lehine davalılara ait 101 ada 2 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı ..., taşınmazın ortasından yol istendiğini, daha uygun geçit tesis edilebilecek taşınmazlar olduğunu bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, harita mühendisi bilirkişi ... tarafından hazırlanan 11.02.2013 tarihli rapordaki yeşil renkle gösterilen 3 no"lu güzergahtan geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit ihtiyacının nedeni, taşınmazın niteliği ile bu ihtiyacın nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil, objektif esaslara uygun olarak belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakârlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.

Bu tür davalarda uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince öncelikle yüzölçümü daha büyük olan parselden geçit hakkı verilmesi tercih edilmelidir.
Somut olaya gelince; 101 ada 3 parsel sayılı taşınmazın yüzölüçümünün, aleyhine geçit kurulan 101 ada 2 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümünden daha büyük olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacıya ait 101 ada 1 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesis edilirken, harita mühendisi bilirkişi ..."nın 11.02.2013 tarihli raporunun eki krokide sarı renkle gösterilen 101 ada 3 parsel sayılı taşınmazdan başlanarak, devamında ise 101 ada 2 parsel sayılı taşınmazın doğu tarafındaki parsel çizgisinden yeşil renkle gösterilen ve güneye doğru inerek eski Milas-Yatağan şosesine bağlanacak şekilde geçit güzergahı belirlenmek suretiyle, davacıya ait 101 ada 1 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit irtifakı güzergahı belirlenirken, bu parsele komşu olan 101 ada 2 parsel sayılı taşınmazla birlikte 101 ada 3 parsel sayılı taşınmazdan da geçit tesis edilip edilemeyeceği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.