Uyuşturucu madde ticareti yapma - Ceza infaz kurumuna uyuşturucu madde sokmak suretiyle - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/5812 Esas 2020/957 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2018/5812 E.  ,  2020/957 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : YOZGAT Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma (Ceza infaz kurumuna uyuşturucu madde sokmak suretiyle)
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın eylemi nedeniyle, bozma öncesi hükümde 2 yıl 6 ay cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, 12.01.2012 tarihli hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesi"nin 02.01.2014 tarihli bozma ilamı ile bozulduğunun anlaşılması karşısında: 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 326. maddesinin 4. fıkrasında; "Hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 291. maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmişse, yeniden verilen hüküm, evvelki hükümle tayin edilmiş olan cezadan daha ağır olamaz" şeklindeki düzenleme gereğince 12.01.2012 tarihli hükümle tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sonuç ceza açısından sanık bakımından kazanılmış hak olduğu gözetilmeden bozma sonrası yapılan yargılama sonucu 12/12/2014 tarihli hükümle 6 yıl 3 ay hapis ve 100 Türk Lirası adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2-)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Ankara Jandarma Genel Komutanlığı’nca suç konusu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin TCK"nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edileceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Hüküm fıkrasında yer alan “Sanık hakkında takdiren yukarıdaki kanun maddelerinden başka lehe ve aleyhe kanun maddesinin uygulanmasına YER OLMADIĞINA,” ibaresinden sonra gelmek üzere “neticeten sanığın CMUK"nın 326/4. maddesi dikkate alınarak 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına”, ibaresinin eklenmesi,
2-TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
3-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin kısmında “... esrar maddesinin TCK nun” ibaresinin çıkartılarak yerine " ... 1.8688 gram” ibaresinden sonra gelmek üzere " esrarın ve Ankara Jandarma Genel Komutanlığı tarafından suç konusu maddelerden alınan tanık numunelerin 5237 sayılı TCK’nın " şeklinde ibarenin eklenmesi,
4-Hüküm fıkrasının mahsuba ilişkin kısmında “... gözaltında" ibaresinden sonra gelmek üzere " ve tutuklulukta" ibaresinin eklenmesi,Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.