Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15446 Esas 2018/14262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde; karar tarihinde, başka suçlardan... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda tutuklu olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ...’ın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma haklarının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde; sanığın savunmasında kamera kaydındaki kişinin kendisi olmadığını beyan etmesi karşısında; kamera kayıtları ile sanığın fotoğraflarının bilirkişi marifetiyle karşılaştırma yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3-Kamera kayıtlarından eylemin tamamlandığı saatin 05.10, olay tutanağına göre ihbar saatinin ise 05.00, güneşin doğuş saatinin 06.00 olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin gündüz vakti işlendiği sabit olduğu halde TCK’nın 143 ve 116/4 maddeleri uygulanarak fazla ceza tayin edilmesi,
4-Mağdurun duruşmada alınan beyanında zararının sanığın ailesi tarafından giderildiğini bildirmesi karşısında; hangi aşamada hangi sanık tarafından giderildiğinin tespit edilip TCK’nın 168. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Hırsızlık suçundan TCK’nın 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken 3 yıl 9 ay hapis cezası yerine 3 yıl 8 ay hapis cezası denilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
6-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
7-Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.